دیروز با تو بودند اکنون کجایند

 

آنها که می گفتی همیشه با وفایند

آن چهره های ساده و سبز و صمیمی

در زخم ریز لحضه ها نا آشایند

اصلا نمی دانم چرا دل بسته بودی
بر سایه هایی کز تبار ادعایند

امروز فهمیدی فقط شیطان رنگند
آن مردمانی را که می گفتی خدایند

حالا بلم را از کنار آب بردار
چون عده ای در انتظار ناخدایند 

 

نوشته شده در سه شنبه 91/4/20ساعت 3:56 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )